Ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (ΗΕΩ) και θεραπεία.
Η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (ΗΕΩ) αποτελεί την κύρια αιτία σοβαρής απώλειας όρασης σε άτομα άνω των 50 ετών και λόγω της αύξησης της μέσης επιβίωσης του πληθυσμού στις κοινωνίες του δυτικού κόσμου, τείνει να λάβει επιδημικές διαστάσεις.
Η ωχρά κηλίδα είναι η κεντρική περιοχή του αμφιβληστροειδούς στο πίσω μέρος του οφθαλμού που μας επιτρέπει να διακρίνουμε λεπτομέρειες τόσο στην κοντινή όσο και στην μακρινή όραση (διάβασμα, οδήγηση, κλπ). Εφόσον η ωχρά κηλίδα καταστραφεί από τη νόσο, το άτομο δεν είναι τυφλό, έχει χάσει όμως τα ποιοτικότερα στοιχεία της όρασής του. Για τον λόγο αυτό οι ασθενείς διατηρούν κάποια χρήσιμη όραση και συχνά μπορούν να ζουν αυτόνομα(θεωρούνται όμως νομικά τυφλοί).
Προσβάλλονται και οι δύο οφθαλμοί (με διαφορετική ίσως βαρύτητα) και οι βλάβες είναι δυστυχώς μη αναστρέψιμες.
Η ακριβής αιτιολογία της πάθησης παραμένει αδιευκρίνιστη. Ο σημαντικότερος επιβαρυντικός παράγοντας είναι η ηλικία, όμως η κληρονομικότητα παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο. Το κάπνισμα, η «καθιστική» ζωή, η αύξηση του βάρους, καθώς και η απροστάτευτη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία αποτελούν επιπλέον παράγοντες κινδύνου.
Η ΗΕΩ εμφανίζεται ως δυο ξεχωριστές οντότητες, την ΗΕΩ ξηρού τύπου και την ΗΕΩ υγρού τύπου, ανάλογα με το εάν μαζεύεται υγρό στην ωχρά.
Τα συμπτώματα στην πρώτη μορφή είναι μεταμορφοψία (παραμόρφωση της εικόνας κυρίως με τις ευθείες γραμμές να φαίνονται καμπύλες),θάμβος και σταδιακή μείωση της όρασης. Στην υγρά μορφή, η μείωση ή απώλεια της όρασης είναι συνήθως αιφνίδια
Η διάγνωση γίνεται με βυθοσκόπηση από τον οφθαλμίατρο ενώ επιπλέον εξετάσεις όπως φλουοραγγειογραφία και Οπτική Τομογραφία Συνοχής (OCT), την επιβεβαιώνουν.
Για την ξηρά μορφή: δεν υπάρχει θεραπεία παρά μόνο η λήψη βιταμινούχων σκευασμάτων που φαίνεται να επιβραδύνουν την εξέλιξή της.
Η υγρά μορφή, που είναι και η πιο επιθετική μορφή της νόσου, αντιμετωπίζεται τα τελευταια χρόνια με την ενδοϋαλοειδική χορήγηση των αντι-αγγειογενετικών παραγόντων.
Πρόκειται για θεραπεία η οποία πραγματοποιείται με την ένθεση του φαρμάκου μέσα στον οφθαλμό μέσω λεπτής βελόνης μετά από τοπική αναισθησία και σε άσηπτες συνθήκες για αποφυγή ενδοφθαλμίτιδας (δηλαδή ενδοφθάλμιας φλεγμονής). Λόγω αυτού συνταγογραφούνται μετά την ένεση αντιβιοτικές σταγόνες για μια εβδομάδα και ο ασθενής πηγαίνει σπίτι του. Η παρακολούθηση είναι μηνιαία και ανάλογα με την ανταπόκριση προσδιορίζεται και η συνέχιση καθώς και η συχνότητα της αγωγής.
Στόχος της θεραπείας είναι να σταθεροποιηθεί ή ακόμα και να βελτιωθεί η οπτική οξύτητα του ασθενούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα αποτελέσματα της θεραπείας είναι πολύ καλύτερα όταν οι αλλοιώσεις δεν είναι πολύ προχωρημένες γι' αυτό και συνιστάται ο ασθενής να επισκέπτεται εγκαίρως τον οφθαλμίατρο όταν εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα για να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος.